1ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Το Ιδιωματικό Θέατρο στην Ελλάδα»
Το ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ, αναγνωρίζοντας τη σημασία του Ιδιωματικού θεάτρου στην Ελλάδα, διοργανώνει το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο με θέμα «Το Ιδιωματικό Θέατρο στην Ελλάδα». Σκοπός της εν λόγω δράσης είναι η αναγνώριση και διάδοση του Ιδιωματικού Θεάτρου, καθώς και η επικοινωνία των ανά την Ελλάδα θιάσων επαγγελματικών και ερασιτεχνικών που ασχολούνται με αυτό.
Το θέατρο θεωρείται μια κατεξοχήν παραστατική τέχνη, όμως πρωτίστως είναι μια τέχνη συγγραφική. Καταγράφει και διαιωνίζει ιδέες, ρεύματα και φιλοσοφικά κινήματα. Το ιδιωματικό θέατρο κατ’ επίφαση συμβάλλει στη διάσωση και διάδοση του προφορικού ιδιωματικού λόγου, αλλά και την καταγραφή τοπικών ηθών και παραδόσεων. Ανά την Ελλάδα έχουν εντοπιστεί περιοχές όπου το ιδιωματικό θέατρο είναι ζωντανό, είτε οργανωμένο σε μόνιμες σκηνές (Κοζάνη, Κάρπαθος, Κρήτη) είτε διασωζόμενο ως δρώμενο κυρίως κατά την περίοδο της Αποκριάς. Ωστόσο, η παραγωγή θεατρικών κειμένων στα τοπικά γλωσσικά ιδιώματα ήταν και εξακολουθεί να είναι πλούσια, δίχως δυστυχώς να τυγχάνει της αναγνώρισης που της αξίζει.
Με βάση τα παραπάνω, το ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ ανέλαβε την πρωτοβουλία να θεσμοθετήσει και να διοργανώσει ένα Ετήσιο Συνέδριο, προκειμένου να αναδείξει αυτήν την άγνωστη πτυχή του τοπικού πολιτισμού. Επιπλέον, μέσω του Συνεδρίου θα κινηθούν οι διαδικασίες, ώστε το Ιδιωματικό Θέατρο να συμπεριληφθεί στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.
Παράλληλοι στόχοι της εν λόγω δράσης είναι να διερευνηθούν οι δυνατότητες :
Α. Για σύσταση ενός Πανελληνίου Οργάνου των φορέων που ασχολούνται με το Ιδιωματικό θέατρο
Β. Για τη θεσμοθέτηση ενός Πανελληνίου Φεστιβάλ Ιδιωματικού Θεάτρου (χωρίς διαγωνιστικό χαρακτήρα) το 2019.
Εδώ κι ένα χρόνο το ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ ξεκίνησε την επαφή μεταξύ των φορέων που διακονούν το Ιδιωματικό Θέατρο. Μέσα από αυτές τις επαφές έγινε συνείδηση σε όλους το πόσο σημαντική και πόσο διαδεδομένη είναι η ενασχόληση θεατρικών ομάδων με πρωτότυπα κείμενα που αναδεικνύουν τους τοπικούς ιδιωματισμούς. Έτσι γεννήθηκε και η ανάγκη να διοργανωθεί ένα συνέδριο, ένα φόρουμ, όπου οι ομάδες θα ανταλλάξουν εμπειρίες και διακεκριμένοι επιστήμονες θα αναλύσουν τη σημασία και την ιστορικότητα του Ιδιωματικού Θεάτρου.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στη Κοζάνη, στις 16 και 17 Μαρτίου 2018, σε δύο συνεδριάσεις καθώς και μία ανοιχτή συζήτηση και ένα στρογγυλό τραπέζι.
Θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι των παρακάτω θεατρικών ομάδων:
• Θεατροδρόμιο Κοζάνης
• Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα Ολύμπου Καρπάθου
• Κερκυραϊκή Σκηνή
• Ένωση Θεατρικών Πολιτιστικών Σωματείων Λέσβου «ΘΕΣΙΣ»
• Θεατροδρόμιο Ηρακλείου Κρήτης
• Συμιακό Θέατρο
• Θεατρική Ομάδα Αδελφότητας Κρητών Ρόδου
• Θέατρο τση Ζάκυθος
Εισηγητές θα είναι επιστήμονες κύρους
1. Κώστας Γεωργουσόπουλος ( Πανεπιστήμιο Αθηνών)
2. Βαρτζελιώτη Γωγώ, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
3. Μάργαρη Ζωή Δρ, Εντεταλμένη ερευνήτρια, Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας – Ακαδημία Αθηνών
4. Μητράκας Κώστας, Υποψήφιος Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπι-στήμιου, τίτλος διατριβής: «Το Καρναβάλι των Μακεδνών: Χώρος, Τελετουργία, Θεατρικές Διαστάσεις»
5. Ντίνας Κώστας, Καθηγητής Γλωσσολογίας – Ελληνικής Γλώσσας και Διδακτικής της, Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας
6. Πούχνερ Βάλτερ, Ομότιμος Καθηγητής, Τμήμα Θεατρικών Σπου-δών, Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
7. Μηνάς Κωστής (Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
8. Καραχισαρίδης Γιάννης (Σκηνοθέτης – Αθήνα)
9. Αντώνογλου Μανώλης (Σκηνοθέτης – Σύμη)
10. Χαλκιάς Αντώνης (Σκηνογράφος – Κάρπαθος)
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ:
ΘΕΑΤΡΟΔΡΟΜΙΟ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΣΥΝΔΙΟΡΓΑΝΩΤΕΣ:
ΔΗΜΟΣ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΟΖΑΝΗΣ
ΚΟΒΕΝΤΑΡΕΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΦΙΛΩΝ ΚΟΒΕΝΤΑΡΕΙΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ
Το συνέδριο τελεί υπο την Αιγίδα του
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ.
Εισηγητές
Γωγώ Κ. Βαρζελιώτη
Υπηρετεί στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ, στη βαθμίδα του επίκουρου καθηγητή. Με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών, εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στη Βενετία. Η εργασία της έχει εκδοθεί από το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας, του οποίου ήταν υπότροφος (Γωγώ Κ. Βαρζελιώτη, Κρητική κωμωδία και καθημερινή ζωή: σχέση σκηνικής εικόνας και κοινωνίας στο βενετοκρατούμενο Χάνδακα, Αθήνα-Βενετία 2011).
Κατά το διάστημα 2004-2009 εργάστηκε στο Κέντρον Ερεύνης Μεσαιωνικού και Νέου Ελληνισμού της Ακαδημίας Αθηνών ως επιστημονικός συνεργάτις στο ερευνητικό πρόγραμμα «Ελληνική Επανάσταση και συγκρότηση του ελληνικού κράτους επί τη βάσει αρχείων του 18ου και του 19ου αιώνα». Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει λάβει μέρος σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια και έχει δημοσιεύσει εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά και τόμους. Έχει επιμεληθεί δώδεκα (12) ελληνικές και ξενόγλωσσες επιστημονικές εκδόσεις, και είναι επί σειρά ετών επιμελήτρια της Επιστημονικής Επετηρίδας του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Παράβασις. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνονται η διερεύνηση της ιστορίας του θεάτρου στη λατινοκρατούμενη Ανατολή και η αρχειακή της τεκμηρίωση, η μελέτη και πρόσληψη των θεατρικών κειμένων της εποχής και η συνεξέτασή τους με τη σύγχρονή τους ευρωπαϊκή δραματουργία, το θέατρο στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια της Αναγέννησης, η μελέτη όψεων της κοινωνίας και του πολιτισμού στις λατινοκρατούμενες περιοχές του ελληνικού χώρου και ο συσχετισμός τους με τα θεατρικά κείμενα, η έκδοση πηγών κ.ά. Είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου Έρευνας και Τεκμηρίωσης Παραστάσεων Αρχαίου Ελληνικού Δράματος.
Σχετικά με την εισήγησή της «Η κρητοβενετική διάλεκτος στην κρητική κωμωδία της αναγέννησης: ιστορικό πλαίσιο, δραματουργική αξιολόγηση και σκηνική λειτουργία».
Η γλώσσα των τριών κρητικών αναγεννησιακών κωμωδιών, δηλαδή η ομιλούμενη κρητοβενετική διάλεκτος της εποχής συγγραφής τους, αποτελεί κατεξοχήν προϊόν των αλληλεπιδράσεων που συντελέστηκαν κατά τη μακραίωνη συγκατοίκηση Ελλήνων και Βενετών στην Κρήτη, στο πλαίσιο των αναγκών προσαρμογής τους στο ίδιο περιβάλλον και σε μια κοινή ζωή. Αντικείμενο αυτής της εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των μηχανισμών που συνέβαλαν στο σχηματισμό αυτού του μικτού γλωσσικού ιδιώματος, κατανοητού από το σύνολο των κατοίκων του νησιού, και η διαμόρφωσή του σε λογοτεχνικό όργανο. Η χρήση της τοπικής διαλέκτου τοποθετεί τα συγκεκριμένα κείμενα στο επίκεντρο της αναγεννησιακής δραματουργικής αισθητικής, προσδίδοντας ταυτόχρονα ιδιαίτερη δυναμική στη σκηνική τους απόδοση. Η γλώσσα είναι πηγαία και χειμαρώδης, τόσο στη λυρική της εκδοχή όσο και στις κωμικές της εκφάνσεις, με τη δημιουργία παρεξηγήσεων, ευφάνταστων λογοπαιγνίων, ακόμα και μικρών συμπλοκών, και συμβάλλει σημαντικά στη σκηνική απεικόνιση των έργων.
Βασίλης Καββαδίας
Σπούδασε στο Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου με μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Πολιτιστική Διαχείριση. Με την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής «Χώρος, Τελετουργία, Θεατρικές Διαστάσεις στο Καρναβάλι των Μακεδνών» μελετάει το ρόλο του θεάτρου στην κοινωνία, όπως αυτό εντοπίζεται στα λαϊκά δρώμενα που τελούνται στην πόλη της Καστοριάς και στα παραλίμνια χωριά της.
Ασχολείται καλλιτεχνικά με το θέατρο ως μέλος του Κέντρου Κλασικού Δράματος και Θεάματος του Παντείου Πανεπιστημίου από το 2003 όπου παίζει, γράφει και σκηνοθετεί.
Είναι επιστημονικός συνεργάτης του Ομίλου Πολιτιστικής Ανάπτυξης Καστοριάς «Μύησις».
Σχετικά με την εισήγησή του «Το ιδίωμα ως ένα εργαλείο τελετουργικού θεάτρου»
Επιχειρείται η περιγραφή μιας άποψης σχετικά με τον ρόλο του θεάτρου στην κοινωνία, ένας ορισμός των χαρακτηριστικών του τελετουργικού θεάτρου μέσα από εργαλεία ψυχαναλυτικά, φιλοσοφικά και ανθρωπολογικά και εξετάζονται τα ιδιαίτερα τελετουργικά χαρακτηριστικά που μπορεί να προσδώσει στο θέατρο ο ιδιωματικός λόγος.
Γιάννης Νιωτάκης
Ο Γιάννης Νιωτάκης γεννήθηκε το 1950 στη Νεάπολη Μεραμπέλλου Κρήτης.
Από το 1969 ζει στη Ρόδο.
Υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού της Αδελφότητας Κρητών Ρόδου, «του Ψηλορείτη οι στράτες» αρθρογραφεί σ’ αυτό καθώς και σε άλλα έντυπα.
Έχει ασχοληθεί με την ποίηση καθώς και με τη συγγραφή θεατρικών έργων, κυρίως κρητικών ηθογραφιών, τα οποία έχει ανεβάσει η Θεατρική Ομάδα της Αδελφότητας Κρητών Ρόδου της οποίας είναι μέλος.
Είναι Πρόεδρος της Αδελφότητας Κρητών Ρόδου, μέλος της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δωδεκανήσου και μέλος της Ένωσης Συντακτών Κρητικού Τύπου.
Σχετικά με την εισήγησή του
Η Θεατρική ομάδα της Αδελφότητας Κρητών Ρόδου ιδρύθηκε το 1989 και ανεβάζει κυρίως ηθογραφίες στην κρητική διάλεκτο.
Υπηρετεί έτσι την παράδοση μέσα από τις ηθογραφικές καταγραφές, αλλά και τη θεατρική τέχνη. Στην τοποθέτηση του υπεύθυνου της ομάδας Γιάννη Νιωτάκη καταγράφεται η πορεία της, το έργο και η προσφορά της στη σύγχρονη κρητική θεατρική δημιουργία.
Η ομάδα είναι ιδρυτικό μέλος της Ομοσπονδίας Ερασιτεχνικού Θεάτρου Αιγαίου η οποία περιλαμβάνει θεατρικές ομάδας από τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά.
Κώστας Δ. Ντίνας
Ο Κώστας Δ. Ντίνας είναι καθηγητής στην Παιδαγωγική Σχολή του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Το γνωστικό του αντικείμενο είναι: Γλωσσολογία – Ελληνική Γλώσσα και Διδακτική της.
Είναι απόφοιτος και διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Τμήμα Γλωσσολογίας.
Ταυτόχρονα με τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο, παρακολούθησε μαθήματα στη ρουμανική, βουλγαρική και τουρκική γλώσσα στη Σχολή Βαλκανικών Γλωσσών του Ιδρύματος Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ).
Είναι επίσης διπλωματούχος βυζαντινής μουσικής.
Έχει πολυετή διδακτική και ακαδημαϊκή εμπειρία στη Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Υπηρέτησε ως καθηγητής σε διάφορα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ως καθηγητής και διευθυντής στο Περιφερειακό Επιμορφωτικό Κέντρο Κοζάνης αλλά και ως Σχολικός Σύμβουλος φιλολόγων.
Έχει διατελέσει διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών και για μία τετραετία πρόεδρος του Τμήματος Νηπιαγωγών.
Έχει διδάξει/διδάσκει μαθήματα γλώσσας και γλωσσολογίας σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στο Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών της Παιδαγωγικής Σχολής καθώς και στο Τμήμα Βαλκανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Ως προσκεκλημένος καθηγητής έχει διδάσκει/διδάσκει μαθήματα της ειδικότητά τους και σε άλλα ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια.
Το ερευνητικό του έργο έχει σχέση με τη διδασκαλία της νεοελληνικής γλώσσας ―με έμφαση στις νέες τεχνολογίες― και με θέματα σχετικά με τη νεοελληνική γλώσσα (Διαλεκτολογία – Ονοματολογία) και τις γλώσσες των Βαλκανίων.
Έγραψε ή επιμελήθηκε πάνω από 20 βιβλία και έχει δημοσιεύσει πάνω από 150 άρθρα σχετικά με τη γλωσσολογία και τη διδασκαλία της γλώσσας.
Είναι παντρεμένος με την Αθηνά Μηνά και έχει δυο παιδιά, τον Δημήτρη και τη Μυρτώ.
Παναγιώτης Στυλ. Σκορδάς
Ο Παναγιώτης Στυλ. Σκορδάς γεννήθηκε το 1967 στην Αγιάσο, όπου τελείωσε το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Πήρε τον τίτλο του διδάκτορα Νεοελληνικής Φιλολογίας από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, με θέμα Διδακτορικής Διατριβής «Το αφηγηματικό έργο του Αργύρη Εφταλιώτη».
Από το 1992 υπηρετεί ως φιλόλογος σε διάφορα σχολεία της Λέσβου. Από το 2009 έχει οργανική θέση στο Μουσικό σχολείο Μυτιλήνης. Την περίοδο 2006-2009 διετέλεσε Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων και Καλλιτεχνικών Αγώνων της Δ/νσης Β/θμιας Εκπαίδευσης Ν. Λέσβου. Από τον Αύγουστο του 2017 είναι Διευθυντής στο 6ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης «Γιάννης & Αριστείδης Δελής».
Μέλος του Συνδέσμου Φιλολόγων Λέσβου και της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων από το 1992, επιμελήθηκε 5 εκδόσεις του Συνδέσμου, το Σεμινάριο 37 της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλολόγων καθώς και άλλους 9 τόμους Λεσβιακού ενδιαφέροντος.
Από το 1995 επιμελείται τις σελίδες βιβλίου της εφημερίδας Αιολικά Νέα (μέχρι το 2001) και του Εμπρός (από το 2002 μέχρι σήμερα). Με ανακοινώσεις του έχει πάρει μέρος σε πολλά συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες. Κείμενα και μελέτες του, φιλολογικού ενδιαφέροντος, δημοσιεύονται σε συλλογικούς τόμους και σε διάφορα περιοδικά. Βιβλιοκριτικές του έχουν δημοσιευτεί στις εφημερίδες Καθημερινή και Αυγή και στα περιοδικά Αντί, Θαλλώ, Περίπλους, Δρομολόγιο, Θέματα Λογοτεχνίας, Νέα Παιδεία, Εκπαιδευτικά, Φιλολογική και σε πολλές εκδόσεις Λεσβιακών συλλόγων.
Από το 2011 είναι υπεύθυνος και επιμελητής της ετήσιας έκδοσης Λεσβιακό Ημερολόγιο.Γράμματα-Τέχνες-Πολιτισμός.
Το 2012 κυκλοφόρησε με δική του επιμέλεια και επιλογή κειμένων το 25ο τεύχος του περιοδικού ΕΝΕΚΕΝ της Θεσσαλονίκης με τίτλο «Η Λέσβος της ψυχής μας».
Έχει κυκλοφορήσει τα βιβλία:
Πρόσωπα. Συζητήσεις και Συνεντεύξεις με σημαντικούς ανθρώπους (Πρόλογος: Παντελής Μπουκάλας), Αιολίδα 2014,
Αναγνώσεις. Βιβλία που σημάδεψαν τη μνήμη και τον χρόνο
( Πρόλογος: Αναστάσιος Στέφος), Αιολίδα 2016,
Αδιάντροπα του κλήδονα. Τα κάψαλα και ο κλήδονας στη Λέσβο, Μύθος 2017
Σχετικά με την εισήγησή του
Το ιδιωματικό θέατρο στη Λέσβο έχει μεγάλη παράδοση και ιστορία, αφού ήδη από τη δεκαετία του 1930 το Αναγνωστήριο της Αγιάσου ανέβαζε έργα γραμμένα στο αγιασώτικο γλωσσικό ιδίωμα. Τη δεκαετία του 1970 εμφανίζεται ο θεατρικός συγγραφέας Αντώνης Μηνάς που για πάνω από 30 χρόνια με τις ηθογραφίες και τις επιθεωρήσεις του θα καταστεί ο κύριος εκπρόσωπος του ο ιδιωματικού θεάτρου στο νησί. Τα έργα του παίζονται με μεγάλη επιτυχία σ’ όλη την Λέσβο, αλλά και στην Αθήνα και στο εξωτερικό.
Στην εισήγησή μου θα παρουσιάσω την πορεία του ιδιωματικού θεάτρου στη Λέσβο, τους βασικότερους θεατρικούς συγγραφείς, τα θεατρικά σωματεία που ανεβάζουν σχετικά έργα και θα σχολιάσω κάποια από αυτά
Ζωή Μάργαρη
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.
Πραγματοποίησε προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στην Εθνολογία, την Ανθρωπολογία και την Κινησιολογία στο Παρίσι (PhD, ΜΑ, DEA, DNSP, DE).
Είναι Διδάκτωρ Πολιτισμικής Ανθρωπολογίας και εξειδικεύεται στην συγκριτική ανθρωπολογική μελέτη των άυλων εκφάνσεων του λαϊκού πολιτισμού με έμφαση στην
εθνοανθρωπολογική προσέγγιση των λαϊκών δρωμένων.
Έχει συμμετάσχει ως επιστημονική συνεργάτις – ερευνήτρια και διευθύντρια ερευνών, σε πολλά ερευνητικά προγράμματα (Ακαδημία Αθηνών, Πανεπιστήμια Αιγαίου και Κρήτης, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών κ.ά.) ενώ παράλληλα έχει διδάξει σε επίπεδο προπτυχιακών και μεταπτυχιακών προγραμμάτων σπουδών σε Ανώτατα και Ανώτερα εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Ινστιτούτα (Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, κ.ά.). Από το 1999 έως και το 2009 διετέλεσε επιστημονική συνεργάτις και Καθηγήτρια Εφαρμογών του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσική του ΑΤΕΙ Ηπείρου. Τον Μάιο του 2008 εξελέγη Ερευνήτρια στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, θέση στην οποία υπηρετεί έως σήμερα. Έχει λάβει μέρος σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά παρουσιάζοντας εθνογραφικές και θεωρητικές μελέτες με αντικείμενο την σύγχρονη εθνοανθρωπολογική προσέγγιση του λαϊκού πολιτισμού.
Σχετικά με την εισήγησή της «Εθιμικά δρώμενα κι επιτελεστικότητα: Λαϊκός πολιτισμός κι άυλη πολιτισμική κληρονομιά στην εποχή της μετανεωτερικότητας»
Η παρούσα μελέτη επιχειρεί να θέσει το ζήτημα της επιτελέστικοτητας των εθιμικών λαϊκών δρωμένων της Αποκριάς υπό το πρίσμα της μετανεωτερικής επανανακάλυψής και της (ανα)νοηματοδότησής τους. Εκκινεί από τα ευρήματα της επιτόπιας έρευνας κι εστιάζει στην προσέγγιση του ζητήματος της άρρηκτη σχέση λόγου-μέλους-κίνησης που τα διακρίνει προκειμένου να αναδείξει το σύνθετο φαινόμενο της διαχείρισής τους ως «άυλη πολιτισμική κληρονομιά».
Βάλτερ Πούχνερ
Ο Βάλτερ Πούχνερ γεννήθηκε στη Βιέννη. Σπούδασε Επιστήμη του Θεάτρου (Θεατρολογία) στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και το 1972 απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής, με μια εργασία για το νεοελληνικό θέατρο σκιών. Το 1977 ανακηρύχθηκε υφηγητής, στο ίδιο Πανεπιστήμιο, με μια διατριβή για την γέννηση το θεάτρου στον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό. Από τότε έχει εγκατασταθεί μόνιμα στην Ελλάδα. Δίδαξε επί δώδεκα χρόνια ιστορία θεάτρου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1989 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στην αρχή στο Τμήμα Φιλολογίας και από το 1991 στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, του οποίου διατελούσε για δύο δεκαετίες (αντι)πρόεδρος. Παράλληλα εξακολουθούσε να διδάσκει Θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έχει μετακληθεί πολλές φορές ως επισκέπτης καθηγητής σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά πανεπιστήμια. Το 1994 εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών και το 2001 παρασημοφορήθηκε για τις επιστημονικές του επιδόσεις με τον “Αυστριακό Σταυρό Τιμής για την Επιστήμη και την Τέχνη”. Έχει δημοσιεύσει περισσότερο από 100 βιβλία και 400 μελετήματα για θέματα του ελληνικού και βαλκανικού θεάτρου, της συγκριτικής λαογραφίας, των βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών εν γένει, καθώς και της θεωρίας του θεάτρου και του δράματος.
Σχετικά με την εισήγησή του «Από τη Βαβυλωνία στη γλωσσική συνεκτικότητα. Η γλωσσική διασπορά και η επιρροή των ιδιωμάτων στο νεοελληνικό θέατρο»
Κάθε χρόνο χάνονται παγκοσμίως γλώσσες ολόκληρες, διάλεκτοι και ιδιώματα. Η διάσωση του πολιτισμικού αυτού υλικού είναι πράξη αντίστασης στην παράλογη παγκοσμιοποίηση. Υπό αυτό το πρίσμα το ελληνικό ιδιωματικό θέατρο ανήκει στην πολιτισμική κληρονομιά της χώρας. Η ανακοίνωση αυτή ασχολείται με το κρητοεπτανησιακό θεάτρο του 17ου και 18ου αιώνα(ολόκληρο έργο στο ιδιώμα), την γλωσσική σάτρια του 19ου αιώνα (ορισμένοι σκηνικοί ρόλοι σε ιδίωμα), που εκβάλλει στη “διαλεκτική” τυπολογία του Καραγκιόζη, και με το εραστιχενικό επαρχιακό θέατρο, όπως διαμορφώνεται κατά τον 20ό αιώνα.
Αντώνης Χαλκιάς
Ο Αντώνης Χαλκιάς κατάγεται από την Όλυμπο της Καρπάθου. Σπούδασε σκηνογραφία με δάσκαλο τον Τάσο Ζωγράφο στη Σχολή Σταυράκου. Από το 1976 έως σήμερα έχει σκηνογραφήσει πάνω από 80 θεατρικά έργα –όπερες, 19 ταινίες μεγάλου μήκους και περίπου 60 σειρές και μουσικά προγράμματα στην τηλεόραση. Είχε την ευθύνη της εικαστικής και τεχνικής επιμέλειας στην τελετή του ΥΠ.ΠΟ. Millenium 2000. Έχει σχεδιάσει αρχιτεκτονικά 7 νυχτερινά κέντρα διασκέδασης. Από το Μάιο του 1998 έως το 2006 υπηρέτησε στην Εθνική Λυρική Σκηνή ως Τεχνικός Διευθυντής και τιμήθηκε με έπαινο για τη συμβολή του. Το 1986 τιμήθηκε με το βραβείο Σκηνογραφίας για την ταινία Καραβάν Σαράι. Μάχεται για τη διατήρηση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς και αρθρογραφεί .
